Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με την εν λόγω μελέτη (η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Psychological Science»), όταν ο ανθρώπινος οργανισμός αναγκάζεται να ελέγξει την... φούσκα του, ταυτόχρονα ελέγχει καλύτερα όλες τις λειτουργίες του, συμπεριλαμβανομένης της κριτικής σκέψης. Επιπλέον, την ώρα που συγκρατεί την... ανάγκη του, ταυτόχρονα συγκρατεί με μεγαλύτερη επιτυχία και τις όποιες άλλες παρορμήσεις του, πράγμα το οποίο του επιτρέπει να παίρνει αποφάσεις πιο ωφέλιμες για αυτόν μακροπρόθεσμα.
Στο πλαίσιο της μελέτης τους, οι επιστήμονες, υπό την καθοδήγηση της δόκτορος Μίριαμ Τουκ, ζήτησαν από τους συμμετέχοντες στην έρευνα να πιουν 750 ml. νερού. Ακολούθως, αφού πρώτα περίμεναν να περάσουν 40 λεπτά (προκειμένου να φτάσει το νερό στην ουροδόχο κύστη), οι ερευνητές αξιολόγησαν τον αυτοέλεγχο των συμμετεχόντων ζητώντας τους να επιλέξουν μεταξύ μικρών αλλά άμεσων και μεγάλων αλλά μακροπρόθεσμων αμοιβών. Όπως αποδείχθηκε, όσοι είχαν γεμάτη την ουροδόχη κύστη, κινήθηκαν με μεγαλύτερη ωριμότητα και επέλεξαν αυτό που θα τους ωφελούσε περισσότερο σε βάθος χρόνου.
