Οι χελώνες που κινούνται κάθε χρόνο σε χιλιάδες μίλια ανοιχτής θάλασσας προκειμένου τελικά να επιστρέψουν στις περιοχές όπου γεννούν τα αυγά τους, έχουν την ικανότητα να αντιλαμβάνονται ακριβώς την γεωγραφική τους θέση, κατέληξαν οι επιστήμονες.
Μέχρι σήμερα ήταν κοινώς παραδεκτό ότι, όπως και πολλά ακόμη ζώα, είχαν τη δυνατότητα να αντιλαμβάνονται το γεωγραφικό πλάτος (δηλαδή το πόσο βόρεια ή νότια βρίσκονται σε σχέση με τον Ισημερινό), καθώς υπάρχει πλειάδα πληροφοριών στο περιβάλλον, από τη θέση των άστρων μέχρι τη θερμοκρασία, που το «υποδεικνύει».
Αντίθετα, το γεωγραφικό μήκος, δηλαδή η απόσταση από τον πρώτο μεσημβρινό του Γκρίνουιτς, θεωρείτο μέχρι σήμερα αδύνατο να γίνει αντιληπτό. Ακόμη και στην ναυσιπλοΐα μέχρι τον αξιόπιστο υπολογισμό του πέρασαν πολλοί αιώνες.
Οπως φαίνεται ωστόσο, για τις καρέτα καρέτα δεν υπήρξε ποτέ ιδιαίτερο πρόβλημα, καθώς η απάντηση βρισκόταν ήδη στις αισθήσεις τους. Μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Current Biology απέδειξε πειραματικά, με τη χρήση τεχνητών λιμνών και μαγνητικών πεδίων, ότι τα μικρά χελωνάκια αντιλαμβάνονται πλήρως τις διαφορές στο γεωγραφικό μήκος.
Αν και δεν είναι σαφής ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνονται το γεωγραφικό μήκος, εκτιμάται ότι καταλαβαίνουν τις διαφορές στην γωνία υπό την οποία το μαγνητικό πεδίο της Γης διασχίζει την επιφάνεια της. Για το πλάτος «αρκεί» η ένταση του πεδίου, που ενισχύεται όσο πλησιάζει κανείς στους πόλους.
Ουσιαστικά οι επιστήμονες κατέληξαν ότι κάθε σημείο στην επιφάνεια του πλανήτη έχει μία μοναδική μαγνητική «υπογραφή», κάτι που επιτρέπει στις χελώνες και άλλα ζώα να κινούνται με ασφάλεια χρησιμοποιώντας έναν χάρτη αντίστοιχο των GPS που μόλις πρόσφατα πέτυχαν να αποκτήσουν οι άνθρωποι.
Μέχρι σήμερα ήταν κοινώς παραδεκτό ότι, όπως και πολλά ακόμη ζώα, είχαν τη δυνατότητα να αντιλαμβάνονται το γεωγραφικό πλάτος (δηλαδή το πόσο βόρεια ή νότια βρίσκονται σε σχέση με τον Ισημερινό), καθώς υπάρχει πλειάδα πληροφοριών στο περιβάλλον, από τη θέση των άστρων μέχρι τη θερμοκρασία, που το «υποδεικνύει».
Αντίθετα, το γεωγραφικό μήκος, δηλαδή η απόσταση από τον πρώτο μεσημβρινό του Γκρίνουιτς, θεωρείτο μέχρι σήμερα αδύνατο να γίνει αντιληπτό. Ακόμη και στην ναυσιπλοΐα μέχρι τον αξιόπιστο υπολογισμό του πέρασαν πολλοί αιώνες.
Οπως φαίνεται ωστόσο, για τις καρέτα καρέτα δεν υπήρξε ποτέ ιδιαίτερο πρόβλημα, καθώς η απάντηση βρισκόταν ήδη στις αισθήσεις τους. Μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Current Biology απέδειξε πειραματικά, με τη χρήση τεχνητών λιμνών και μαγνητικών πεδίων, ότι τα μικρά χελωνάκια αντιλαμβάνονται πλήρως τις διαφορές στο γεωγραφικό μήκος.
Αν και δεν είναι σαφής ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνονται το γεωγραφικό μήκος, εκτιμάται ότι καταλαβαίνουν τις διαφορές στην γωνία υπό την οποία το μαγνητικό πεδίο της Γης διασχίζει την επιφάνεια της. Για το πλάτος «αρκεί» η ένταση του πεδίου, που ενισχύεται όσο πλησιάζει κανείς στους πόλους.
Ουσιαστικά οι επιστήμονες κατέληξαν ότι κάθε σημείο στην επιφάνεια του πλανήτη έχει μία μοναδική μαγνητική «υπογραφή», κάτι που επιτρέπει στις χελώνες και άλλα ζώα να κινούνται με ασφάλεια χρησιμοποιώντας έναν χάρτη αντίστοιχο των GPS που μόλις πρόσφατα πέτυχαν να αποκτήσουν οι άνθρωποι.